มังสี ๑ หมายถึง น. พานรูปรีใช้รองสังข์รดนํ้าเป็นต้น.
(กลอน) ว. เนื้องาม, ผิวงาม, เช่น เฉกโฉมแม่มังสี เสาวภาคย์ กูเอย. (นิ. นรินทร์).
น. ดอกมะพร้าว. (ช.).
น. ผู้ที่ต้องตาย ได้แก่พวกมนุษย์ ดิรัจฉาน. (ป.).
น. ความตาย. (ป.; ส. มฺฤตฺยุ).
น. 'เจ้าแห่งความตาย' คือ พญายม. (ป.).
ว. ริษยา; ตระหนี่, เห็นแก่ตัว. (ป.; ส. มตฺสร).
น. ความตระหนี่. (ป.; ส. มาตฺสรฺย).